مقاله ارزیابی خط مشی عمومی به انضمام نگاهی به ارزیابی سیاستهای مالیاتی در ایران
چکیده:
به محض آنکه ضرورت پرداختن به یک مساله عمومی تشخیص داده شود،راه حلهای متفاوتی برای آن مطرح و از میان آنها تعدادی انتخاب می شود و به اجرا درمی آید.حکومتها پس از این مرحله به ارزیابی چگونگی عملکرد خط مشی می پردازند.اعضای زیرنظامهای خط مشی و سایر افراد ذینفع نیز به نوبه خود نحوه اجرا و آثار خط مشی را ارزیابی می کنند تا بنوانند در صورت لزوم از آن حمایت کنند یا با آن به مخالفت برخیزند یا خواستار تغییر آن شوند.در این مقاله سعی شده است تا عناصرارزیابی خط مشی و نیز روش های ارزیابی از دیدگاه های متفاوت بررسی شود.در ادامه به بیان چرخه خط مشی و نیز تنگناها و مشکلات ارزیابی برنامه ها پرداخته می شود و در پایان یک مطالعه موردی از ایران و مشکلات ارزیابی خط مشی ها در کشورهای جهان سوم ارائه می شود.
تدوین معیارهای شایسته و مورد پذیرش برای ارزیابی خط مشی،همانطور که بسیاری از صاحبنظران اظهار کرده اند،طاقت فرسا و بحث انگیز است.تحلیلگران در ارزیابی های خود اغلب با طرح مفاهیم مبهمی مثل موفقیت یا شکست به اظهارنظر می پردازند.ولی همانطور که اینگرام و مان متذکر شده اند:
پدیده شکست(یک خط مشی)آنطور که بسیاری از منتقدان معاصر خط مشی و سیاست ما را به قبول آن وامی دارد،نه ساده است و نه قطعی.موفقیت و شکست،مفاهیمی بی ثبات،اغلب بسیار ذهنی و منعکس کننده اهداف فردی،درک نیاز و حتی شاید برداشت روانشناسانه خاصی از واقعیتها باشد.ضرب المثل قدیمی پرسش از دونفر در مورد میزان آب موجود در لیوان،مثال مناسبی در این مورد است،که یکی بر اساس نگرش فردی خود،نیمه پر و دیگری نیمه خالی آن را می بیند.
وضعیت یکسان نزد ارزیابان مختلف به شیوه ای کاملا متفاوت تفسیر شده و هیچ راه مشخصی هم برای تعیین اینکه حق با چه کسی است،وجود ندارد.اینکه کدام تفسیر،غالب می شود،در نهایت به تعارضات سیاسی و سازش بین عوامل مختلف بستگی دارد.ارزیابی چیست؟
به طور کلی ارزیابی خط‌مشی‌های عمومی، مقایسۀ اهداف پیش‌بینی شده برای خط‌مشی و نتایج حاصل از آن است که به وسیلۀ مراجع دولتی یا غیردولتی صورت می‌گیرد. به نظر یکی از صاحبنظران توجه به ارزیابی برای تعیین اعتبار و شایستگی برنامه‌ها و خط‌مشی‌های عمومی است: اینکه این برنامه‌ها چه نقشی در حلّ مسائل و مشکلات عمومی داشته و جهت‌گیری آنها چگونه بوده است؟
در اینجا ارزیابی به دو صورت مورد استفاده قرار می‌گیرد. اوّل اینکه به عنوان یک فعالیت و وظیفه سازمان‌های عمومی مطرح است. دوم اینکه به عنوان یک تلاش جدّی برای قضاوت در مورد اعتبار و ماهیت برنامه‌ها و خط‌مشی‌های مشخص تلقی می‌شود. البته این دو مورد گرچه ظاهراٌ متفاوت‌اند ولی به هم ارتباط نزدیکی دارند. در مورد مسئلۀ اول ما به دنبال ابزاری هستیم که سازمان‌های عمومی بدان وسیله، بازبینی، نظارت و قضاوت در مورد پیشرفت کار را انجام می‌دهند. در خصوص مسئله دوم ما به دنبال شناسایی روش‌های منظمی هستیم که به وسیلۀ آنها برنامه، تصمیمات و خط‌مشی‌ها بررسی و ارزیابی می‌شوند.
تدوین
تعداد مشاهده: 993 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.doc
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 61
حجم فایل:256 کیلوبایت
-
محتوای فایل دانلودی:
word